Rijden over een Oostenrijkse bergpas is fantastisch. Hoe hoger je komt, hoe mooier het uitzicht en bij iedere bocht die je neemt, word je opnieuw verrast. Motorrijders genieten van de scherpe haarspeldbochten en autobestuurders trekken de auto net even iets strakker de bocht door. De natuur is prachtig en het is hier en daar meer dan de moeite waard om even te stoppen voor een foto of korte picknick. Oostenrijk kent veel prachtige bergpassen, stuk voor stuk de moeite waard om eens te rijden. In dit weblog zetten we meer informatie over zeven bergpassen in Oostenrijk voor je op een rijtje.
Als je nog op zoek bent naar een leuk uitje tijdens je vakantie in Oostenrijk, kijk dan eens of er een bergpas in de buurt ligt. Een ritje is leuk voor jong en oud en zorgt gegarandeerd voor vermaak. Want over zo'n bergpas rijden is toch heel wat anders dan over de snelweg. De (haarspeld)bochten en het feit dat je bergop én af moet, zorgt voor een leuke uitdaging als je nooit in de bergen rijdt. Bovendien worden de uitzichter met elke bocht mooier en kun je bij de meeste bergpassen onderweg stoppen voor wat mooie foto's. De Oostenrijkse bergpassen zijn stuk voor stuk prachtig om te rijden en een aanrader voor tijdens je vakantie. Welke uit dit rijtje zou jij wel eens willen rijden?
De Reschenpas, ook wel bekend als Passo di Resia, is een van de Oostenrijkse bergpassen met historie en ligt precies op de grens met Italië. Al eeuwenlang is de Reschenpas een van de belangrijkste noord-zuidverbindingen van de Alpen. Ver voor de Romeinse tijd verbond de pas al de Oostenrijkse deelstaat Tirol met de Italiaanse provincie Zuid-Tirol. Onderweg kom je dan ook meerdere historische overblijfselen tegen. De weg is door de eeuwen heen vaak veranderd en heeft tegenwoordig niet meer zo’n belangrijke functie als daarvoor. Toch is een ritje over de pas meer dan de moeite waard. Vergeet ook niet even te stoppen bij de Reschensee!
Als je in de buurt van Zell am Ziller, Gerlos, Königsleiten of Krimml logeert, dan kun je een ritje maken over de Gerlospas. De pas verbindt de deelstaten Tirol en Salzburgerland. Deze Oostenrijkse bergpas vormt een kronkelige klim omhoog, maar het is de moeite waard. Hoe hoger je komt, hoe mooier het uitzicht wordt op het Zillertal en de omliggende bergen. Onderweg passeer je allerlei watervallen en is er hier en daar ruimte om even te stoppen voor een foto. De pas is het hele jaar door geopend en is bij heftige sneeuwval alleen begaanbaar met sneeuwkettingen.
De bergpas Staller Sattel, ook wel Passo Stalle, verbindt het plaatsje St. Jacob in Tirol met Olang in het Italiaanse Zuid-Tirol. De weg is niet breed en daarom is de route niet begaanbaar voor bussen en caravans. Op een bepaald punt is de Staller Sattel zelfs niet breder dan één baan en wordt het verkeer om de beurt met behulp van een verkeerslicht over de pas geleid. De route is prachtig en brengt je onder andere langs de Obersee. ’s Winters is de pas gesloten.
De Großglocknerpas is onderdeel van de welbekende Großglockner Hochalpenstrasse en ligt op de grens van Karinthië en Salzburgerland. Dit is misschien wel de bekendste Oostenrijkse bergpas. De pas verbindt de plaatsen Bruck am Großglockner in het noorden, met Heiligenblut in het zuiden. De Großglockner Hochalpenstrasse opende in 1935 en is sindsdien razend populair. Continu geniet je van panoramische uitzichten op onder andere de hoogste berg van Oostenrijk: de Großglockner. Tenminste, als de bergtop niet vol in de wolken zit... De route is een hele beleving en biedt onderweg onder andere leuke berghutten, musea, tentoonstellingen, speelplaatsen en wandelingen. De Großglockner Hochalpenstrasse is ’s winters vanwege de hevige sneeuwval gesloten.
De Bielerhöhe staat voor veel mensen beter bekend als de Silvrettapas en is onderdeel van de Silvretta Hochalpstraße. De pas verbindt de plaatsen Bludenz in Vorarlberg met Landeck in Tirol en brengt je door het Silvretta-massief. Om de pas te mogen rijden moet tol betaald worden. Op de top, op 2032 meter, ligt de Silvretta-Stausee. Rondom en langs het meer lopen meerdere leuke wandelingen. Het is dus zeker de moeite waard om de auto even te parkeren en te voet verder te gaan. De bergpas is vanwege de hoge ligging en sneeuwval ’s winters gesloten.
De Timmelsjoch, Passo del Rombo in het Italiaans, is een op 2509 meter hoogte gelegen bergpas en verbindt Sölden in het Ötztal met het Italiaanse Zuid-Tirol. Ook deze route verdient een plek in dit lijstje met Oostenrijkse bergpassen. De pas is onderdeel van de welbekende Timmelsjoch Hochalpenstraße, maar heeft een minder belangrijke functie dan bijvoorbeeld de Reschenpas en de Brennerpas. Ook de Timmelsjoch is een bergpas met historie. Al eeuwen geleden liep men via deze weg naar het Ötztal en ook daarna werd de route gebruikt. De huidige weg werd echter pas geopend in 1968. De pas is ’s winters gesloten en zomers ontzettend populair onder autobestuurders, motorrijders en wielrenners. Onderweg kom je meerdere informatiecentra, musea en uitzichtpunten tegen.
De Flexenpass verbindt het Lechtal (Lech am Arlberg) met het Klostertal (Stuben) en is onderdeel van de Lechtal Straße. Door de vondst van een oude bijl uit de bronstijd heeft men kunnen aantonen dat de pas al eeuwenlang gebruikt wordt als verbindingsweg. De weg is het hele jaar door geopend en onderweg word je continu getrakteerd op prachtige uitzichten. Je passeert oude tunnels en historische bruggen. Bovenop de pas ligt restaurant Flexenhäusl, waar je even kunt pauzeren. Langs de pas lopen meerdere wandeltochten.
De bergen hebben iets magisch en dat is een gevoel dat iedere keer weer naar boven komt als Florien er is. Jaloersmakende momenten vergeleken met hier, want waarom hebben wij geen bergen? Ze is voornamelijk 's winters in de Alpen te vinden, maar ook in de zomermaanden wil Florien nog meer magische plekken ontdekken in de bergen.
