Wandelen in de bergen, we vinden het heerlijk! In alle rust en ruimte van het landschap genieten, je hoofd leegmaken en de omgeving verkennen. Totdat je ineens keiharde muziek hoort en het is geen Tirools deuntje, je medewandelaars wilt passeren die niet van doorlopen weten of je wandeltocht ineens nog een halfuur blijkt te duren als je denkt dat je er bijna bent... Grrr! Hoeveel we ook van wandelen houden, dit zijn 15 ergernissen je kunt hebben als je gaat wandelen in de bergen. Welke herken jij?
Een van de fijne dingen in de bergen is de ruimte die je er hebt. In je eigen tempo het wandelpad volgen en ondertussen om je heen kijken, heerlijk! Totdat er andere wandelaars precies hetzelfde pad volgen en het nodig vinden om je op de hielen te zitten. Kunnen we ook een anderhalvemeterregel - of nog beter, een paar meter - in de bergen invoeren?
Je bent lekker aan het wandelen en komt wandelbordjes tegen. Welke zullen we gaan doen? Je kiest voor een geleidelijke wandeling van een uur, want je bent al best moe en zit niet te wachten op een enorme tocht. Maar dan ben je ineens zomaar anderhalf uur aan het lopen en het einde is nog niet in zicht... Huh?!
Je zit er net lekker in en bent een prachtige tocht van een paar uur aan het maken. En dan voel je het... Je hiel schuurt tegen de achterkant van je schoen en je voelt ook een drukpunt op je kleine teen. De blaren op je voeten zijn zich vol aan het ontwikkelen en je moet nog even... AUW!
Wat er zo mooi is aan de bergen? Het ongerepte landschap natuurlijk, omdat die... nou ja, zo ongerept is! Als je dan zo'n plastic wikkel ziet rondzwerven van een energiereep die iemand net verorbert heeft of plastic boterhamzakjes van een zelf meegenomen lunch, wekt dat toch wel wat irritaties op. Ruim je troep op!
Met een lekker tempo volg je de paden en je bent een fijne wandeling aan het maken, totdat je stuit op medewandelaars. Je begeeft je op een smal bergpad en de mensen voor je lopen langzaam. Erg. Langzaam. Een slak is er niets bij... Hup, even aan de kant, dit is toch geen wandelen zo?
Het is 's ochtends vroeg en je gaat vol goede zin de lift in om een prachtige bergwandeling te maken. Met jou stappen er nog een aantal mensen in, die met dezelfde zin naar boven gaan. Alleen die meneer voor je is volgens jou vergeten z'n tanden te poetsen en de mevrouw naast je vond het waarschijnlijk niet nodig om te douchen na een bergactiviteit van de dag ervoor... Kan deze lift iets sneller draaien, alsjeblieft?
Vol enthousiasme heb je een flinke bergtocht uitgekozen en je bent al een paar uur aan het wandelen. Het is prachtig en je geniet, maar een chagrijnig gevoel begint langzamerhand de overhand te krijgen. Je maag knort en je hebt gigantische dorst. De rest van de tocht leg je hangry af en je bent niet meer te genieten, totdat er een berghut in zicht is. Volgende keer toch maar een beter gevulde rugzak mee!
Afwisselende wandeltochten zijn misschien wel het leukste. Van bergpaden naar dichtbegroeide bossen en over beekjes. Alleen had je dit beekje even niet zo goed ingeschat, en sta je nu te treuzelen bij de oever. Argh, je zult er toch echt overheen moeten. Dat wordt natte voeten...
Het is druk, veel mensen willen naar boven om te wandelen en er staat een lange rij bij de lift. De wachttijd begint aardig uit de hand te lopen. Voor je staan een aantal groepen mensen te wachten, en... Wat zie je nou? Het ene na het andere bakje gaat halfgevuld naar boven, omdat mensen per se bij elkaar in de lift willen. Irritant!
Die groepen mensen zijn inmiddels boven en hebben toevallig net voor dezelfde paden als jij gekozen. Een tocht vol smalle wegen, om precies te zijn. Serieus? Ze weten de boel op te houden, gaan niet aan de kant en praten ont-zet-tend hard. Dit zijn echt té grote groepen voor zo'n bergpaadje..
Je begeeft je op een populaire route en komt veel andere wandelaars tegen. Leuk, maar je weet inmiddels ook wat de mensen achter je gisteren gegeten hebben, dat de mensen voor je hun buurvrouw Truus niet aardig vinden en je hebt ook iets opgevangen wat je überhaupt liever niet had willen weten. Jongens... Iets zachter praten misschien?
Je gaat beginnen aan een bergtocht met veel hoogteverschil. Je hebt een halfuur getwijfeld over wat je moet aantrekken, en uiteindelijk het besluit genomen om maar gewoon verschillende laagjes mee te nemen. En genoeg eten en drinken, want een hongerklop zit je niet op te wachten. Je begint aan de eerste honderd meter en halverwege ben je eigenlijk al kapot. Die rugzak is gewoon véél te zwaar.
Vervelend, want kom op, die rust in de bergen is juist zo fijn! Je zit echt niet te wachten om erachter te komen wat de muzieksmaak is van andere wandelaars, omdat die door een mega box of de speaker van een telefoon met flink kabaal door de omgeving galmt. De enige muziek die is toegestaan in de bergen is Maria von Trapp en haar kinderen die Do-Re-Mi zingen.
Vandaag heb je ervoor gekozen om niet al die spullen mee te sjouwen. Een stuk lichter en gelukkiger maak je je weg naar boven, en daar verrast het weer je in alle opzichten. Je wist dat het in de bergen kan spoken, maar dit... Je hebt het ontzettend koud/warm en had toch wat extra spullen mee moeten nemen in je rugzak. Het is ook nooit goed!
Al een paar dagen geniet je van een fantastische wandelvakantie en maak je elke dag de mooiste tochten. Het is inmiddels dag drie en je hebt al een verdraaide knie door een misstap, je kont doet pijn dankzij een glijpartij over een natte steen en je spieren hebben er eigenlijk ook schoon genoeg van. Vandaag heb je weer een flinke wandeltocht voor de boeg. Kunnen we die pijn niet gewoon even uitzetten?
Hoewel Marlous al flink bereisd is, blijven vooral de bergen haar betoveren. Continu verschillende uitzichten, het natuurgeweld, de kristalheldere meren en watervallen, ze krijgt er geen genoeg van. Met name de Noorse fjorden hebben haar gegrepen, maar eigenlijk vindt ze alle bergbestemmingen prachtig en gaat ze er graag heen om te wandelen.
