Over 'in de bergen' zijn gesproken! Afgelopen zomer reisde ik samen met collega Vera af naar de Balkan om daar de Balkan Trail te lopen. Vijf dagen lang liepen we door het ongerepte en ruige landschap van Montenegro, Albanië en Kosovo en werden we getrakteerd op een unieke bergwereld. De Balkan Trail is een lange-afstandswandeling langs de mooiste stukken van de 'Peaks of the Balkans'-route door de regio, georganiseerd door reisorganisatie Travelbase . Het was een pittige uitdaging, maar deze prachtige omgeving was elke zweetdruppel dubbel en dwars waard. En ik kan je vertellen, er zijn een hoop zweetdruppels gevallen ;-). Benieuwd naar meer informatie over de Balkan Trail? Lees dan snel verder!
Soms komt er een unieke kans langs die je dan met beide handen aangrijpt. De Balkan Trail wandelen was een van die unieke kansen afgelopen zomer. In augustus vlogen we naar Montenegro, waar ons een uitdagend avontuur stond te wachten. Een wandeltocht van vijf dagen, waarbij we een aantal van de mooiste plekken van Montenegro, Albanië en Kosovo te zien krijgen. Elke dag wandelden we zo'n 7 tot 8 uur en legden we 600 tot 1200 hoogtemeters af. Het was een georganiseerde reis, maar toch kon iedereen zijn of haar eigen gang gaan. Er liep een gids voorop om de route te markeren, een gids achteraan om de achterblijvers op te vangen en twee gidsen daar tussenin om te helpen waar nodig. Wij waren met een groep van 38 man en gedurende de week leer je elkaar steeds beter kennen. 's Nachts sliepen we in tentjes op het terrein van verschillende guesthouses, waar we ook gebruik konden maken van de douche en het toilet en waar ontbijt en diner voor ons verzorgd werd. En of er voor ons gezorgd werd, want de lokale bewoners waren maar wat blij om ons te zien. Ze waren ontzettend vriendelijk en niets was te gek, elke keer weer voelden we ons meer dan welkom. De gastvrijheid van de mensen en de ongereptheid van het landschap zorgden voor een onvergetelijke week!
Begin augustus stapten we in het vliegtuig naar Montenegro en keken we vol enthousiasme uit naar de week die komen ging. Van tevoren werd gezegd dat de Balkan Trail niet een rondje door het park zou zijn, dus dat je wel over de juiste materialen en een goede basisconditie moest beschikken. Oftewel, B/C-wandelschoenen mee en minimaal 5 km kunnen hardlopen zonder dat je daarna kapot bent. Beide vereisten konden Vera en ik afvinken, dus vol goede moed begonnen we aan deze trip. Elke avond kregen we een korte briefing over de wandeling de volgende dag. Zo wisten we waar we aan toe waren qua afstand en hoogtemeters, maar ook het weer, de mogelijkheden om water bij te vullen en eventuele hutten onderweg werden besproken. Waterflessen kon je elke ochtend bij het guesthouse vullen en onderweg waren er ook nog verschillende waterpunten. We hoefden ons dus geen zorgen te maken over ons drinken. Tip: je kunt voor de zekerheid waterzuiveringsdruppels of -tabletten meenemen voor het geval je water uit meren of onbekende rivieren moet drinken. Mocht je hierover twijfelen, vraag gerust een van de gidsen om advies.
Zaterdag vlogen we naar Montenegro, zondag stond de eerste etappe van de Balkan Trail op de planning. Het was meteen een van de langste wandelingen van de hele trip, maar qua hoogtemeters viel het nog mee. Wat het vooral zwaar maakte, was de temperatuur. Zo'n 8 uur wandelen in ruim 30 graden bleek pittiger dan verwacht. Helemaal na het koele zomerweer van Nederland in de weken voor vertrek. Gelukkig hadden we het trucje snel door en konden we met genoeg drinkpauzes de tocht uitlopen. Eenmaal bij het guesthouse zetten we onze tent weer op, stapten we onder de douche en was het tijd om te eten. Dag twee zou de zwaarste dag van de week zijn, met drie keer flink klimmen en een hele steile daling op het eind. Deze waarschuwing vooraf zorgde ervoor dat we de wandeling uiteindelijk zonder veel problemen uit konden lopen en moe maar voldaan kropen we 's avonds in onze slaapzak.
De derde etappe zou iets minder zwaar worden dan de tweede, daar was vooral de lengte van de klim een obstakel. We liepen zo'n vier uur lang door het bos omhoog met weinig uitzicht op de omgeving en zonder te weten hoe ver we nog moesten. Echter, eenmaal boven was de oneindige klim al snel vergeten en keken we uit op een van de mooiste plaatjes van de hele week. We daalden af door een spectaculair en rotsachtig landschap en trakteerden onszelf beneden op een blikje ijskoude frisdrank. Etappe vier werd gekenmerkt door een stuk heerlijke bosbessencake, een redelijk geleidelijke klim en, jawel, regen. De eerste druppels van die week en die hielden de rest van de middag en avond aan. Met hier en daar een klap onweer, die zo te horen nog ver genoeg weg was, zetten we onze tent op en waagden we ons in het guesthouse aan de nodige spelletjes. Na een koele nacht, wat een opluchting was na al die warme nachten van daarvoor, was het alweer tijd voor de laatste wandeling van de Balkan Trail. Die begon meteen met een pittige klim naar het drielandenpunt Albanië-Kosovo-Montenegro, vanaf waar de route redelijk geleidelijk naar beneden liep. Na een duik in een kraakhelder bergmeer en het laatste stuk door het bos zat de Balkan Trail erop. Het was een pittig, maar onvergetelijk avontuur.
Wil je even echt in de bergen zijn, ver weg van drukke steden en massa's toeristen, dan ben je in de Balkan aan het juiste adres. De ongerepte natuur van de landen hier zorgt voor een spectaculair uitzicht bij elke bocht die je maakt en toeristen kom je hier bijna niet tegen. Elke dag wandel je door een ander landschap dat de ene keer doet denken aan Schotland, dan weer aan Oostenrijk en vervolgens aan Italië en Zwitserland. En dat terwijl je hier tussen de 1000 en 2000 meter hoogte loopt. Het is af en toe even zoeken hoe het pad loopt, maar dat maakt het ook wel weer leuk. Zo weet je tenminste echt dat je niet in een file de berg op hoeft te lopen. En waar je in de Alpen meer dan genoeg knusse berghutten tegenkomt, moet je hier mazzel hebben. Bovendien zijn de hutjes die je tegenkomt veel kleiner en zeker niet zo luxe als in Oostenrijk of Zwitserland. Drankjes worden koud gehouden met stromend water uit de berg, de wc is een gat in de grond en zitten doe je op houten bankjes, maar dat maakt het zeker niet minder gezellig. De mensen hier zijn zo gastvrij en vriendelijk, dat je al snel vergeet dat je op een houten bankje zit. En daarnaast, je bent blij als je even niet in het gras of op een rots hoeft te zitten tijdens je pauze, dus op zo'n moment is zelfs een basic houten bankje luxe!
Na het lezen van bovenstaande tekst zal het je misschien niet verbazen, maar tijdens de Balkan Trail ga je echt weer even back to basic. Elke ochtend je tentje afbouwen, ontbijten in het guesthouse, lopen en 's avonds zet je je tent weer op. En douchen? Dat doe je voor het grootste deel in hele basic 'badkamers', oftewel houten hutjes met een wc, wasbak en douchekop. De eerste keer denk je even 'uhm, okee...', maar na dag twee ben je al lang blij dat je lekker kunt douchen! Bovendien kun je bij sommige guesthouses gebruik maken van een gewone badkamer, dus op sommige avonden heb je mazzel. Dat back to basic geldt niet alleen voor het sanitair, ook onderweg moet je hier rekening mee houden. Onderweg kom je namelijk maar weinig toiletten tegen... Zorg dus altijd voor een rolletje toiletpapier in je rugzak, het liefst biologisch afbreekbaar. En tot slot voor de kampeer-fans onder ons: ook dit is vrij basic. Je slaapt in één- of tweepersoons tentjes (zonder stroom) die je elke ochtend afbreekt en elke avond weer opzet. Nu klinkt dit misschien heel heftig allemaal, maar achteraf valt het allemaal wel mee. Je kunt elke avond warm douchen, overal is water en op één plek na is er overal stroom en mobiel bereik. Dus zo erg back to basic is het eigenlijk ook weer niet...
Ben je na het lezen van dit blog nou al heel enthousiast geworden over de Balkan Trail, georganiseerd door reisorganisatie Travelbase? Dat snappen wij helemaal! De data van de Balkan Trail 2022 zijn nog niet bekend, maar je kunt je wel al vanaf half november inschrijven voor volgend jaar. Dan ben je als eerste op de hoogte van de nieuwe data!
Zodra Jahna de eerste toppen ziet verschijnen, wordt ze enthousiast. Hoewel ze een echte skiër in hart en nieren is, kan Jahna ook ontzettend genieten van de bergen in de zomer. Pittige wandeltochten, mountainbiken of een ritje in een zomerrodelbaan: je kunt Jahna ervoor bellen.
