Elke type wandelaar heeft zo zijn eigen kenmerken, voorkeuren en eigenschappen. De één staat zonder problemen midden in de nacht op om voor zonsopkomst al op de bergtop te staan, terwijl de ander liever een klein rondje wandelt en lekker lang op het terras van een berghut blijft zitten. Natuurlijk zijn het clichés, en neem deze types vooral met een gezonde korrel zout, maar er zijn verschillende wandelaars te onderscheiden. Wij hebben er een aantal voor je op een rijtje gezet die je vast wel herkent. Overal waar hij staat, kun je natuurlijk ook ‘zij’ invullen.
Wanneer er niet minstens 4 cijfers in het aantal te overbruggen hoogtemeters van de geplande wandeltocht staan, begint het ‘hoger-sneller-verder’ type er niet eens aan. Hij is altijd op zoek naar extremen, heeft een ijspikkel en touwen aan z’n rugzak hangen en neemt indien nodig zelfs zuurstof mee. Hij zoekt bergtoppen die niemand ooit bedwongen heeft en vertelt in de berghut doodleuk dat op de Everest zijn teen eraf gevroren is.
Deze wandelaar is geheel gehuld in een outfit van een bekend en duur outdoormerk. Wandelschoenen met daarboven een matchende broek en jas. Ook een grote bijpassende rugzak ontbreekt niet bij het ‘aan-de-outfit-ligt-het-niet’ type. Er wordt nergens op bezuinigd, behalve het aantal hoogtemeters en kilometers van de wandeltocht. Dit type komt namelijk nooit heel ver of heel hoog.
Iedereen slaapt nog, maar één iemand is wakker. Het ‘4-uur-s-ochtends-is-niet-vroeg’ type strikt alvast zijn veters om vervolgens de rest van de groep wakker te schudden. “Als we de zonsopkomst vanaf een spectaculaire bergtop willen gaan bekijken, moeten we echt wel nu meteen vertrekken”, roept ie enthousiast, “Het is eigenlijk al best wel laat…”. Een ontspannen bergvakantie kun je vergeten als dit type mee is, maar je weet wel zeker dat je alle highlights van de regio ziet.
Hij kent elke Alpenbloem bij naam en kan je zelfs vertellen bij welke familie de koe hoort die je op de alm ziet lopen. Die berghut? Oh die stamt al uit 1876 en is 3x gerenoveerd. Wanneer het ‘dat-heb-ik-al-eens-opgezocht’ type mee is, weet je zeker dat je niet kunt genieten van de rust in de bergen. Dit type kan gewoon zijn mond niet houden en is een wandelende Wikipedia. Zelfs wanneer niemand iets vraagt, geeft deze persoon antwoord.
Het ‘ik-weet-een-kortere-route’ type is echt nergens bang voor. Hoezo altijd de route volgen? Als je deze kant op gaat ben je toch veel sneller? Echter moet je met dit type mazzel hebben om het uiteindelijke doel te bereiken. Ineens sta je op een heel andere bergtop dan gepland of verdwaal je compleet. Heel soms vindt hij of zij wél de juiste route terug en daardoor neemt ie ook tijdens de volgende wandeling weer het onverstandige initiatief tot ‘shortcuts’.
Wandelen is fantastisch, maar tijdens het uitzoeken van de route wordt al snel duidelijk dat deze wandelaar niet zo heel ver komt. Smoesjes over conditie en intensiteit van de wandeling gaan al snel over tafel. Het ‘5-km-is-toch-ook-genoeg’ type is vaak een relatief onervaren wandelaar en je hoort hem ook snel zeggen: “Zullen we de wandelbus anders nemen, we hebben al wel genoeg gelopen vandaag toch?”
Op de wandelbordjes in de bergen staan vaak de tijden aangegeven die je ongeveer kunt aanhouden voor de wandeling. Het ‘we-zijn-sneller-dan-de-bordjes’ type kijkt standaard op z’n horloge bij het passeren van een bordje en bij het volgende bordje concludeert hij trots dat we maar liefst 5 minuten sneller hebben gelopen dan vooraf aangegeven. Het lijkt soms bijna een sport om als eerste en snelste boven bij de berghut aan te komen. Beetje jammer dat hij daardoor wellicht veel van de mooie omgeving niet ziet of vergeet foto’s te maken.
Miranda is dol op de Alpen en is hier ook regelmatig te vinden. Zowel in de zomer als in de winter. De perfecte vakantie bestaat voor haar uit bergen, water, actie, relaxen, een goed boek en heerlijk eten. Haar avonturen op het water, de mountainbike, de motor of te voet deelt ze in haar blogs.
